Часу да заканчэння года засталося зусім няшмат, таму я зноў закасаў рукавы і нырнуў у статыстыку сваіх праслухоўванняў, каб традыцыйна падвесці нейкія вынікі і захаваць для гісторыі спісы сваіх музычных пераваг у 2024 годзе.

Гэтым разам нічога ў формуле не мяняў. Перыяд, за які збіраў дадзеныя, такі ж самы, як і ў мінулым годзе, з 1 студзеня па 15 снежня. Пачынаем, як заўсёды, з выканаўцаў.

Крыху нечаканае асарці як у сэнсе геаграфіі (немцы, японцы, карэйцы і адзін фін), так і ў сэнсе жанраў. Калі параўноўваць з годам мінулым, то Dartagnan дадалі адзін пункт і ўрэшце дацягнуліся да першага месца. Следам размясцілася Yves, якая ў гэтым годзе паўторна дэбютавала сольна і нават паспела выпусціць пару міні-альбомаў. Дуэт Yorushika, які як быццам бы ўвесь час заставаўся недзе па-за ТОПам, гэтым разам аж на трэцім месцы. Далей, калі не блытаю, адкрыццё менавіта 2024-га – Atarashii Gakko! Японскі гурт з вельмі асаблівым, я бы сказаў даволі эксперыментальным на мой погляд гучаннем. Unheilig – гурт старых дзянькоў, лепшыя песні якога я слухаю зноў і зноў. Lil Cherry – яшчэ адно захапленне зыходзячага. Упершыню даведаўся пра яе дзякуючы калабу з Yves, потым глянуў лайв-мікс хітоў, а затым ужо і на Spotify паслухаў. Нават нягледзячы на тое, што я не фанат рэпа, некаторыя песні Lil Cherry зачапілі і гэтага хапіла для пападання ў выніковы спіс. Закрываюць ТОП вакалісты: Yerin Baek, Marko Hietala, Chuu і Yuuri. Кожнага з іх люблю па-свойму, кожнага слухаю не першы год і мабыць не апошні.

ТОП альбомаў збольшага падкрэслівае тое, што і так было бачна па спісу выканаўцаў. Адразу чатыры альбома Dartagnan, два (бо больш не існуе) альбома Yves, зборка хітоў Unheilig і крыху астатніх. З адметнага – “Суперпазіцыя”, якая ўскочыла ў апошні вагон. Даведаўся пра альбом толькі ў снежні, але наслухаць паспеў.

Ну і пра песні. Па-першае, адзіны трэк са спіса, які таксама прысутнічаў і ў мінулым годзе, гэта “Aliens” Chuu. Лічу яго найлепшым у яе дыскаграфіі і сёння. Што тычыцца п’едэстала, то там амаль без сюрпрызаў. На першым месцы “Afterglow” – песня з першага мініка Yves. Слухаў яе шмат і свядома, таму чакана. На другім месцы Dartagnan, песні якіх я слухаў альбомамі, то быць прыкладна аднолькава, але “Dem Himmel Entgegen” усё ж такі гучала больш за астатнія. А вось бачыць так высока “Mukkbang!” дзіўна, не ведаю як, але неяк наслухаў песню Lil Cherry аж на трэці радок.

Далей і яшчэ карацей па спісе: “Bremen” Yorushika – любімая песня з альбома Magic Lantern. “Big World” Yerin Baek – лепшая балада года для мяне. “Otona Blue” – сярэдняя, не чакаў убачыць яе вышэй за іншыя песні Atarashii Gakko!, але выйшла, як выйшла. “I’ll Never Let You Go” – фаварыт з дзядоў. Кайфую з голасу вакаліста Steelheart у маладосці, таму на ТОП наслухаў мабыць самую разрыўную ў гэтым сэнсе песню. Пра “Aliens” сказаў вышэй. “Puhelinlangat Laulaa” – рымейк, так сказаць, песні з 60-х у шыкоўным выкананні Marko Hietala. “Штосьці Добрае” – песня, з-за якой я пайшоў гугліць і слухаць альбом цалкам. Вельмі кранальная і змрочная, як па мне. Апошняя дзясятка пераважна баладная, відаць, настрой у 2024-м годзе ў мяне быў лірычны.

Вось і ўсё. Няхай скомкана, але якія ні якія вынікі для захавання памяці падведзены. Зараз засталося толькі яшчэ раз пераслухаць лепшае, павітаць праз тыдзень Новы год, ды скробліць да наступнага выніковага паста.

Бонус:

Ужо пасля падвядзення вынікаў, паслухаў новы альбом Fazerdaze “Soft Power” і настолькі захапіўся, што замовіў сабе LP, нават не маючы прайгравальніка хд Спадзяюся, што гэтым разам спроба атрымаецца больш удалай, чым у выпадку з альбомам dArtagnan, калі ўсё абламілася на стадыі адпраўкі, бо аўстрыйская пошта наклала на Беларусь санкцыі.